Daisy – Natuurlijk licht
Drunen,
Juni 2016
Eigenlijk heb ik er een hekel aan: fotografen die pochen dat ze ‘alleen bij natuurlijk licht fotograferen’. Omdat dat ‘het mooiste licht is’. Zo ‘natuurlijk’ en ‘authentiek’. Flauwekul natuurlijk.
Laten we eerlijk zijn: licht is gewoon licht. Het is niks anders dan een rits fotonen. Deeltjes die zich volgens geheel voorspelbare natuurkundige wetten gedragen. En of die fotonen nu vanaf de zon, uit een flitsbuis of uit een gloeilamp komen: licht blijft licht.
Ik sluit daarom nóóit het gebruik van flitslicht uit. Soms schijnt dat natuurlijke zonnetje immers zo hard, dat het juist slim is om in te flitsen, om onwenselijke schaduwen op te vullen. Sterker nog: soms wil je op een zonnige dag juist een avondzonnetje imiteren. Stevig flitsen met het juiste licht en de zon staat buitenspel. En nog een voordeel van flitsers: je kunt ze op de juiste plek neerzetten. Met de zon wordt dat toch lastiger…
Is flitsen dan altijd beter dan zon? Natuurlijk niet. Het aanwezige licht kan in veel gevallen ook het mooiste licht zijn. Zoals het avondzonnetje was, onlangs vlak bij de Loonse en Drunense Duinen. Na lange tijd ging ik weer eens met Daisy op pad. En we maakten een reeks mooi portretten, zonder flits. Met de zon als tegenlicht, of juist in de schaduw. En verder alleen een reflectiescherm, om dat zonlicht nog een beetje te sturen.
