Toeval bestaat niet – portret op locatie

Femke

Kaatsheuvel, mei 2015

Toeval bestaat niet. Zeggen ze. Het moest dan ook zo zijn, dat het koffietentje aan de rand van de Loonse Duinen nét die dag dicht was. Dat net op dát moment de regen met bakken uit de hemel kwam vallen. Daar ging ons plan om mooie zomerse portretten te maken. In de plaats daarvan moesten we op de ‘vlucht’ voor het onweer. Om vervolgens een prachtige muur te vinden…

Eigenlijk was het ook niet ons belangrijkste doel, dit concept voor een portret. Het stond uiteraard op ons ideeënlijstje, maar toch.

En het allermooiste? Dat ik precies op dat moment een collegafotograaf trof: een zogenoemde urbex-fotograaf, op zoek naar vervallen gebouwen. Hij wilde zíjn model wel even wilde uitlenen: zijn hond Zoë. En zo viel alles in elkaar.

(en met die zonnige portretten? Daarmee kwam het ook nog goed. Dat lees en zie je later!)